Kronieken · Genealogie · Orakel
Vrouwelijk principe  · Rhedae  · Vreemde ervaringen  · Bron v Da Vinci-code  · Het Jezus testament  · Juweel in de Lotus
1/ 15e rol · 2/ De evangeliën · 3/ Nazareth · 4/ Familieschandaal · 5/ 1ste echtscheing · 6/ Jezus' vader · 7/ Het kruisteken · 8/ Herodes · 9/ Vergeten Koning · 10/ Rivalen · 11/ Jezus getrouwd · 12/ Maria, sloerie? · 13/ Zondags uitje · 14/ Laatste maaltyd · 15/ Het plan · 16/ Judas · 17/ Dood in tuin · 18/Mysterieuze Jozef · 19/ Uit het graf · 20/ Skeletten · 21/ Oplossing enigma · Appendix

 

  11/ Was Jezus getrouwd?

Origenes, de fameuze 3e eeuwse theoloog, las een opmerking van St.  Paulus  iets  te letterlijk en in een opwelling van enthousiasme betreffende  een permanent celibatair leven nam hij een mes en castreerde hij zichzelf.
Veel te laat zou hij er echter achterkomen dat hij zo niets had opgelost, want de behoefte was er nog steeds, hij had zich enkel maar ontdaan van de middelen om het te bevredigen.
De buitengewone actie van deze theoloog is natuurlijk wel een extreem voorbeeld van de opmerkelijke walging van seks---in het bijzonder heteroseksuele seks  ( ?????????? voorzover wij weten heeft de kerk helemaal niets op met homoseksualiteit dus waarom wordt hier het heteroseksuele extra benadrukt?  ) ----die door de kerk heen voerde tijdens de golf van Maagdverering.
Het was dermate gewenst Maria ver boven alle andere vrouwen uit te laten steken dat men deze,  kleineerden en verguisden op de meest  onterende en walgelijke wijzen.
Kwam eerst het mannelijk celibaat, uiteindelijk  kwam ook mannelijke maagdelijkheid niet enkel als gewenst maar als een noodzakelijke staat waarin men  moest verkeren als men in Christus wenste te leven.

(
 Kerkvader Augustinus moet  ooit eens hebben gezegd:" Heer maak mij kuis, maar niet nu meteen." . Maar hij vormt een mooi oorbeeld van hoe de mannen van de kerk hun opinie over vrouwen en seksualiteit zouden wijzigen want de volgende uitspraak is ook van hem: 

“Niets haalt de mannelijke geest zo van zijn hoogten naar beneden dan  het liefkozen van een vrouw" 

"Wij waren namelijk allen in die ene mens, toen wij allen die ene waren, die in zonde is gevallen door toedoen van een vrouw, die voor de zonde uit  hem was gemaakt"
(Civitate Dei 13.14)   

"Christus is zonder vleselijke lust verwekt ontvangen; daarom is Hij  ook gevrijwaard van elke bevlekking der erfzonde"
(Enchiridion ad Laurentium 13,41)

"De vrouw is een mislukte man en bezit daarmee vergeleken een defecte  en  foute natuur."
(Albertus de Grote) 

"De schoonheid van het lichaam zit slechts in de huid. Als de man echter kon zien wat er onder de huid zit, zou de aanblik van een vrouw hem doen walgen......... Als wij spuug of drek met geen vingertop aan willen  raken, hoe kunnen wij er dan naar verlangen deze zak vol drek te omarmen?" (Odo van Cluny)    

"Iedere vrouw is van nature niet alleen gierig, maar ook afgunstig kwaadsprekend van haar seksegenoten, hebzuchtig, de slavin van haar maag,  labiel, wispelturig in haar woorden, ongehoorzaam en recalcitrant, bevlekt  met de zonde van trots en begerig naar ijdele roem, leugenachtig, een dronkaard, een wauwelaar die geen enkel geheim kan bewaren, die slechts op wellust belust is, geneigd tot ieder kwaad en die de man nooit in haar hart bemint."
  {Thomas van Aquino)   …….

Zo zouden de heren van de Christelijke kerk uiteindelijk gaan denken over vrouwen en seksualiteit. En daar hadden ze een reden voor, ze voelden zich bedreigd in hun bestaansrecht.  Wat ze echter niet wisten, of als ze het vermoedden weigerden te aanvaarden, was dat datgene wat Jezus als Israëliet   zijn volgelingen op religieus gebied onderwees wel eens heel erg dicht bij die door hen zo verfoeide seksualiteit kon hebben gezeten. De kerkvader Epiphanius citeert uit een geschrift dat we niet meer kennen, maar zoiets als de ‘Wetenswaardigheden van Maria’ geheten moet hebben, waarin Jezus Maria Magdalena inwijdt op een berg en haar laat zien dat de lichamelijke gemeenschap het aardse beeld is van de hemelse eenwording   Dat zekere gnostische stromingen binnen het beginnende Christendom daar heel anders overdachten dat die gefrustreerde kerkleiders moge duidelijk zijn. Want deze zaten vaak in brieven naar elkaar af te geven op deze in hun ogen ‘ketterse’  stromingen   die er volgens hen volledige orgies  op na hielden. Resteert de vraag:” Hoe konden deze stromingen uit de eerste eeuwen van het Christendom dit voor zichzelf verantwoorden als het niet aan hen zo overlevert was door de eerste apostelen van Jezus? En de overeenkomst met zekere Egyptische mystiek kan ook geen toeval worden genoemd, veel van Jezus’  boodschap bevatte deze mystiek en men mag niet vergeten dat dit zelfs bij Mozes al het geval was geweest. De Israëlieten hadden deze traditie enkel beter weten te bewaren dan de Judeeërs die afstamden van de eveneens zeer gefrustreerde ex Babylonische ballingen.  In ieder geval bestaat er zelfs een verhaal dat volgelingen van de Broeder des Heeren, Jacobus, ook over uitermate losse zeden beschikten voor Joodse maatstaven dan. 
)

Het is alles bij elkaar beangstigend om  de concepten te lezen van die vroegere grootheden van de kerk, en zich te realiseren dat deze maar al te duidelijk hun scheppers mentale en seksuele katers onthulden en hoe vaak hun geesten zich in plaats van met Christelijke liefde zich met haat bleken te hebben  gevuld.   Vaak waren het de ideeën van deze mannen----alhoewel de meeste anderen juist een tegenovergesteld karakter hadden----die de basis vormden van een daarop volgend dogma. Het ging hierbij om veel geloof  en weinig rede en dit vormt nog steeds de ondraaglijke last van ongeloofwaardigheid voor de gelovigen van de 20ste eeuw.
Het zijn twee van deze vrouwenhaters---als zij al niet meer waren dan dat----de 2e eeuwse ketters Tatianus en Basilides, aan wie we het te danken hebben dat Jezus nooit getrouwd zou zijn geweest, al is dit historisch gezien volledig ongegronde en sociaal en religieus gezien een onwaarschijnlijke  gedachte. Het werd echter wel vormgegeven in het dogma van zijn eeuwige maagdelijkheid. 
In dezelfde tijd dat deze waanzin de kerk ontsproot zat hun tijdgenoot Marcion af te geven op seks. Hij beperkte de sacramenten van de doop en de eucharistie enkel maar tot maagden, weduwen en  ‘getrouwde koppels die samen ertoe besloten afstand te doen van  hun  huwelijkse plichten’.   Maar de gefrustreerde Marcion---die er persoonlijk nooit aan toe zou geven----ging tot de uiterste grenzen van het geloof door het huwelijk voor alle Christenen te verbieden. In zijn tijd had moest men kiezen, getrouwd of Christen.  Men kon niet beide zijn!
( Marcion was een Griekse zeeman van de kust van Turkije die daar zijn fortuin mee had verdiend en die vooral veel waarde scheen te hechten aan de brieven van Paulus waar hij zijn volledige zienswijze op zegde te baseren. Natuurlijk was zijn zienswijze volledig ridicuul en zelfs de Rooms-katholieke kerk vond dit te vergaan waardoor men hem en zijn volgelingen, de Marcionieten,  als ‘ketters’  zou bestempelen. De Middeleeuwse sekte der Katharen zegt men ook veel overeenkomsten toe met het Marcionitische gedachtegoed, volgens kerkvaders in die tijd en moderne onderzoeker. Dit dient echter wel meer genuanceerd te worden voordat men tot overhaaste conclusies komt, de kardinale vraag is dan vooral waarom men die maagdelijkheid prees binnen zekere ketterse sektes en waarom echtparen niet aan hun huwelijke ‘plichten’  mochten voldoen.  De Katholieke kerk had namelijk juist één plicht  zonder aanpassingen uit het Judeese overtuigingen overgenomen nen dat was het gebod van hun jaloerse en naijverige God:”Gaat heen en vermenigvuldig u.” En het was nu juist DIT gegeven waar de meeste ‘ketterse’  groeperingen het niet eens waren in de eerste eeuwen van de jaartelling. Natuurlijk is dit opmerkelijk, het wordt des te opmerkelijker als men in ogenschouw neemt dat bijvoorbeeld de middeleeuwse sekte der Katharen hun leer beschouwden als direct afkomstig van de apostelen van Jezus Christus.En het waren juist deze katharen die tot grote gruwel van de Rooms-katholieke kerk zich tot bedreven aborteurs betoonden. De vraag is nu:” Waarom abortus als men geeneens seks mocht hebben om sacramenten toegediend te krijgen?”  Het heeft er eerder de schijn van dat er hier sprake was van een Rooms-katholieke koppeling van seksualiteit en kinderen baren. Maar dat het die ‘ketters’ heel ergens anders om ging. Het was namelijk het kinderen baren waar ze absoluut tegen gekant leken, het gebod van vermenigvuldiging wensten ze naast zich neer te leggen maar zij zagen niet specifiek af van seksualiteit. Het  gegeven dat de zojuist genoemde katharen voor hun tijd over tamelijk goedwerkende voorbehoedsmiddelen beschikten ondersteunt dit enkel maar. Maar tijdens de uitgebreide opgravingen die men rond het gebied van de Dode Zee heeft ondernomen zou men nog iets ontdekken wat de moeite van het vermelden waard is een geitenblaas op wel zulks een wijze gevormd dat deze enkel maar als vrouwencondoom kon hebben gediend, daar zijn de wetenschappers het vandaag de dag toch wel over eens. Wat zeggen wil dat er voor de jaartelling reeds een volk aan de Dode Zee woonde wat bewust afzag van voortplanting!! En dat dan wel in een tijd dat men het over het algemeen nog wel kon waarderen een medemens te zien omdat dit nog een veel schaarser goed was. Nu men dit weet wordt het misschien tijd de Soemerische scheppingsverhalen, waar de Oudtestamentische Genesis op is gebaseerd, nog eens door te nemen om te begrijpen wat de mens volgens degenen die in die tijd leefden eigenlijk was en waar ie voor was voorbestemd
.

Wat betreft de functie en de invloed van Marcion op het Christelijke geloof dient nog wel  even onderzocht te worden in hoeverre het klopt wat de schrijver hier vertelt. Voorzover wij weten is Marcion één van de eerste ketters waar de katholieke kerk juist tegen van leer trok en had hij met zijn zienswijze verder geen invloed op Rome. Natuurlijk zaten er wel weer veel overeenkomsten in was Marcion mogelijk juist een geestelijke van zijn tijd die nog een stap verder in vrouwenhaat en dergelijke wenste te gaan dan andere kerkvaders. Maar daar zijn we niet zeker van en dit dient nog te worden uitgezocht
)

In latere eeuwen, zowel buigend voor de heersende wind als het schijnbaar onvermijdelijke, ging de kerk wat soepeler om met Marcion’s politiek----die de wereld uiteindelijk ontvolkt zou kunnen hebben----en kwam er toe het huwelijk toe te staan voor de zwakken en het gepeupel en het celibaat voor de sterken en daarom ‘heilige’  anderen.
Dit werd later natuurlijk veranderd in de eis dat de gelovige zou trouwen terwijl er voor de geestelijken niets veranderde. Velen onder hen zullen wel eelt op hun vingers hebben gekregen!

Wat het dogma van Jezus’  eeuwige maagdelijkheid aan zou richten was meer dan enkel maar het aspect van zijn historische leven verknoeien, het haalde hem helemaal weg uit de Joodse wereld waarin ie leefde en vernietigde zijn visum, het ontkende min of meer dat hij ooit als mens had bestaan.  Pure nonsens!
Voor een heel belangrijk deel draait het Judaïsme juist om het huwelijk. Het opofferen van de mannelijke voorhuid (  de besnijdenis van de mannelijke penis )---wat Jezus ook zou ondergaan----was meer dan louter een verbond met God, de duidelijke verwijzing naar seksualiteit van dit ritueel verwijst naar een heilige belofte dat de mannelijke penis in dienst stond van God om kinderen te verwekken. Of de kerk het nu leuk vindt of niet, dat was het waar het tijdens Jezus’ besnijdenis op de achtste dag om draaide. Nog niet tot spreken in staat offerde hij zijn voorhuid op in een heilige belofte aan God, en als we de kerk mogen geloven brak hij die belofte!

Zie opmerkingen hierboven. Jezus had wel een afwijkende visie op het rituele gebruik van de besnijdenis, zoals overlevert zou worden in zekere gnostische geschriften.

Zijn leerlingen zeiden tot hem:
Heeft besnijdenis nut of niet?
Hij zei tot hen:’ Als die nut had
zou hun Vader hen besneden uit hun
moeder voortbrengen.
Maar de ware besnijdenis in de Geest,
die heeft in elk opzicht nut.
 
Dit stamt uit het evangelie volgens Thomas.  Evenals daar de volgende frase te vinden die aangeeft dat hij andere ideeën had over het gebod tot vermenigvuldiging

Een vrouw uit de menigte zei tot hem:
Gezegend is de schoot die u heeft gedragen
en de borsten die u hebben gevoed.
Hij zei tegen haar:
Gezegend zijn zij die het woord van de Vader
hebben gehoord en in waarheid hebben bewaard.
Want er zullen dagen komen waarop u zult zeggen:
Gezegend de schoot die niet heeft ontvangen
en  de borsten die niet hebben gezoogd.
Er kan niet genoeg worden benadrukt dat Jezus etnisch geen Jood was, zoals men altijd weer aangeeft, hij was Israëliet!   Joden stamden zeker in die dagen per definitie uit Judea en hadden een heel erg orthodoxe zienswijze op het Hebreeuwse geloof  waarmee ze terug waren gekomen  uit de Babylonische ballingschap. Daar hadden ze hun oudste overleveringsverhalen, en die der Babyloniërs zij het aangepast,  en op schrift gezet.  Er zijn dus voldoende afwijkende religieuze zienswijzen tussen de inwoners van Judea en die der overige, Israëlische, landstreken van Galilea, Idumea, Samaria en  Moab.
)

In Jezus’ dagen was iedere Joodse vader gebonden aan de Torah  (   = WET   ) en de plichten die erin stonden; de verplichtingen aan zijn zoon waren vijfvoudig: ”Hij moest hem besnijden, hem verlossen, hem de Torah leren, hem een beroep bijbrengen en een vrouw voor hem vinden.”
Niet enkel was huwen legaal en sociaal gezien vereist, er bewust vanaf zien werd als een vloek beschouwd en kinderloosheid  een teken dat God duidelijk ontstemd was.
Daar een jongen als man werd beschouwd als hij  zo’n 13 jaar oud was werd er van hem verwacht ergens tussen de 16  en de 20 jaar te gaan trouwen.
Als hij er echter niet in slaagde te trouwen dan zij de Heilige Ene: ”Laat hem rotten!” 
Dit was geen lichte vervloeking, een ongetrouwde man was dermate  zeldzaam dat hij doorgaans als zo vreemd werd beschouwd dat men hem dan liever vermeed, en zo werd hij dan meestal een verschoppeling.
Daar hij zowel een product van die tijd was als een man van het volk, is het ongelooflijk hoe men later een dogma wist te ontwikkelen waarin Jezus’ seksualiteit zou worden ontkend, terwijl de wetten en gebruiken van het land erop toezagen dat de  seksualiteit van een jeugdige op de eerste beste gelegenheid meteen op een juiste wijze in gebruik werd genomen.
En daar komt dan ook nog eens bij dat er overvloedig bewijs bestaat dat Jezus daar geen uitzondering op vormt.

Alhoewel de eerste dertig----of zelfs veertig-----jaren van zijn leven wel blank lijken, wil dat nog niet zeggen dat er helemaal geen belangrijk verslag bestaat over één van de hoofdgebeurtenissen uit die tijd.  Ondanks dat alle ‘wasmerken’  redactioneel volledig waren verdwenen om de identiteit van de degenen om wie het ging te verbergen waren de omstandigheden tijdens de bruiloft te Kana toch  wel  dusdanig  dat men er  vol op kan  vertrouwen  dat de bruidegom niemand anders dan Jezus zelf kan zijn geweest.
Dat hij inderdaad trouwde wordt eigenlijk al vrij duidelijk door de openbaring ( Lucas 8:2-3) dat hij door het land trok met een gevolg waaronder ‘enige vrouwen die genezen waren van boze geesten en van ziekten; Maria, met den bijnaam van Magdala, van wie  zeven boze geesten waren uitgegaan, en Johanna, de vrouw van Chuzas,  den rentmeester van Herodes, en Suzanna en vele andere, die hem dienden met wat zij bezaten.’

Botweg gesteld betekent deze frase dat Jezus en zijn discipelen volledig financieel werden bijgestaan---en onderhouden---door deze groep vrouwen waaronder dus die mysterieuze Suzanna, een weggelopen vrouw die Johanna heette, en Maria die de Magdaleense werd genoemd en die, volgens een hardnekkige traditie een hoer was----of ooit was geweest.
Deze totaal onterechte laster voor later bewarend moeten we nu even de aandacht richten op het feit dat het juist dankzij deze groep is waardoor men  er zeker van kan zijn dat Jezus een getrouwd man was.
Men moet niet naar deze situatie kijken met in gedachte de 20ste eeuw met haar seksuele vrijheden, maar vanuit het 1ste eeuwse Joods-religieuze standpunt wat doordrong in iedere Jood, zijn  handelingen, gedachtes en woorden controleerde.  Iets werd door de Wet toegelaten of juist niet, en wat Jezus aan het doen was----als hij ongetrouwd zou zijn geweest----was een schandaal, zo niet erger.
Daar hij zei dat hij niet was gekomen om de wet, waarvan geen ‘yod’ voorbij zou gaan,  te veranderen maar die juist te volbrengen, kan men het voor zeker aannemen dat hij niet enkel op de letter maar ook op de geest van de Wet lette.
Zij die Jezus als seksloze, maagdelijke geestverschijning zien, waarin de doctrine hem heeft veranderd, vergeten maar al te vaak dat hij geen seksuele onthouding predikte maar kuisheid en het huwelijk met alles wat daarbij hoort. Hij was niet tegen seks, hij was tegen het onwettelijke en onjuiste gebruik ervan.

(
Zelf denken wij dat het nog wat gecompliceerder ligt dan de schrijver hier uitdrukt. Waarschijnlijk had de schrijver nog geen volledige kennis van de overleverde gnostische evangeliën die uit de eerste eeuwen van de jaartelling stamde en waarin Jezus’ overtuigingen wat betreft het huwelijk wat duidelijker naar voren komen. Hij zag de gemeenschap van man en vrouw als een aardse afspiegeling van hemelse eenheid en kende daar juist grote waarde aan toe.
Hieronder volgen wat van deze zienswijzen om het plaatje wat duidelijker te krijgen.
Ten eerste uit het evangelie volgens Philippus:


“Bruidegom en bruid
horen in het bruidsvertrek
en niemand zal bruidegom of bruid kunnen zien
tenzij hij er zelf een wordt.”

“Christus is gekomen om de scheiding,
die in het begin is ontstaan,
weer ongedaan te maken,
de twee weer te verenigen
en leven te geven aan hen
die in de scheiding gestorven zijn,
en hen weer te verenigen.
Want vrouw en man
verenigen zich met elkaar in het bruidsvertrek.
En zij die zich in het bruidsvertrek hebben verenigd,
zullen niet meer van elkaar worden gescheiden”

“In deze wereld is de vereniging er een van man en vrouw, waar kracht en zwakheid
samengaan. In eon (eeuwigheid) is de vorm van de vereniging anders, maar we geven
deze dezelfde naam…”


“Het mysterie van het huwelijk is groot. Want zonder het huwelijk  zou de wereld
niet bestaan. Het bestaan van de wereld berust op de mens en het bestaan van de
mens berust op het huwelijk. Heb weet van de onbevlekte gemeenschap, want deze
heeft grote macht. Haar beeld is dat van de lichamelijke bevlekking”

“Zo weet niemand op welke dag  man en vrouw zich met elkaar verenigen, behalve zijzelf.
Want het huwelijk in de wereld is een mysterie voor hen die een vrouw genomen hebben.
Als het huwelijk der bevlekking al verborgen is, hoeveel te meer is dan het onbevlekte
huwelijk een waarachtig mysterie. Het is niet vleselijk maar zuiver. Het heeft niet
te maken met het donker van de nacht maar met de dag en het licht”

“Toen Eva nog in Adam was, was er geen dood. Toen zij zich van hem scheidde,
ontstond de dood. Als zij weer in hem gaat en hij haar weer in zich opneemt, zal
er geen dood meer zijn.  “


En dan is er nog de Egyptische Valentinus:


“Wie in de wereld is, maar niet van deze wereld, moet een vrouw liefhebben om samen
de eenwording te kunnen beleven; anders handelt hij geestelijk niet juist en kan hij
niet tot de Waarheid komen.Maar een man van deze wereld ,die met een vrouw
gemeenschap heeft, zal op die manier de Waarheid niet ontdekken, omdat zijn geslachtsleven uit louter begeerlijkheid bestaat.”


Zelfs de evangelist Johannes weet in deze gnostische geschriften ook niets van waarde toe te voegen aan dit onderwerp:

“De Heer zei’ Niet allen begrijpen het woord maar alleen degenen voor wie het
bestemd is. Er zijn eunuchen die uit het lichaam van hun moeder geboren zijn, en er
zijn eunuchen die gemaakt zijn door de mensen, en er zijn eunuchen die zichzelf
ontmand hebben ter wille van het koninkrijk der hemelen.”


Maar ook de gnosticus ontkwam niet geheel aan het cultuurbeeld van zijn tijd waarin de vrouw een minderwaardige rol had ten opzichte van de man. Zo was er de zoon  van de gnosticus Karpocrates, Epiphanes, schrijft:


“De rechtvaardigheid Gods betekent een gemeenschap in gelijkheid…God heeft de bewerkster van de dag en de moeder van het licht, de zon, gelijkelijk op aarde uitgestort voor allen die kunnen zien. En dat geldt voor een ieder, omdat er geen onderscheidt is tussen rijken en armen, heersers en onderdanen, simpelen en wijzen, mannen en vrouwen, vrijen en slaven…Voor allen gemeenschappelijk heeft hij toch de wijnstok die noch een mus, noch een dief weren, en ook het koren en de verder vruchten. Maar het maken van wetten ( en loslaten van natuurrecht) van de gemeenschappelijkheid en gelijkheid heeft diefstal van voedingsmiddelen en vruchten teweeggebracht. Intussen heeft God, door alles voor de mens gemeenschappelijk te maken, en het vrouwelijk en het mannelijke  gemeenschappelijk bijeen te brengen, en ook alle dieren op gelijke wijze aaneen te hechten, de rechtvaardigheid doen kennen als gemeenschappelijkheid met gelijkheid. Evenwel hebben diegenen die zo ontstaan zijn hun oorsprong, de bijeenbrengende gemeenschappelijkheid, verloochend en heet het:’ Wie met een vrouw trouwt heeft haar voor zich
zelf, terwijl toch een ieder met haar gemeenschap zou kunnen hebben, zoals het ook met de overige levende wezens het geval is’
De geslachtsdrift heeft Hij bij de mannen sterk ingeplant en heftig gemaakt tot instandhouding van de soort; en geen wet of zede of wat er nog verder is kan haar doen verdwijnen; het is immers Gods besluit…Vandaar dat het ronduit belachelijk is van de wetgever te moeten horen:
“ Gij zult niet begeren.’
En nog veel belachelijker is het als hij er bij zegt:‘de dingen van uw naaste’. Dezelfde God toch, die de begeerte ingeblazen heeft om het nakomelingenschap in stand te houden, beveelt nu dat zij  teniet gedaan moet worden, terwijl Hij die begeerte aan geen ander levend wezen ontneemt. Het belachelijkst is echter dat hij gezegd heeft:’de vrouw van uw naaste’  waardoor hij de vrouw gedwongen zou hebben het bezit van één man te zijn, in plaats van de hele gemeenschap…”
(Onderstreping door ons)


Jezus had in een aantal opzichten ideeën die enigszins afweken van hoe de inwoners van Judea over de wet dachten, wat echter niet inhield dat hij die wet als onbeduidend naast zich neerlegde. Dat kon hij zich ook moeilijk permitteren als hij volgelingen, ook onder de inwoners van Judea,   wilde vergaren wiens koning en Messias hij zich voorgenomen had te gaan worden   Alle nu volgende voorbeelden stammen uit het evangelie volgens Thomas:
 
“Zijn leerlingen vroegen hem
en zeiden tot hem:
Wilt u dat wij vasten?
En hoe zullen wij bidden
en aalmoezen geven?
En welke voorschriften over het eten
moeten wij in acht nemen?
Jezus zei:
Lieg niet
en doe niet wat je verfoeit,
want voor de hemel
zijn alle dingen openbaar.
Want er niets verborgen
dat niet openbaar zal worden,
en er is niets bedekt
dat niet zal worden onthuld.”

“Jezus zei tot hen:
Als jullie vasten,
zullen jullie zonde  voor jezelf
voortbrengen; en als jullie bidden,
zullen jullie worden veroordeeld;
en als jullie aalmoezen geven
zullen jullie je geest schaden.
En als jullie naar een land gaan
en door de streken reizen,
en als men jullie daar ontvangt:
Eet dan wat zij jullie voortzetten
en geneest de zieken onder hen.
Want wat jullie mond ingaat
zal jullie niet onrein maken,
maar wat jullie mond uitgaat,

dat zal jullie onrein maken.”

Hierin geeft Jezus duidelijk weer dat de Wet voor het grootste deel uit het geweten voorkomt.

“Jezus zei:
Als jullie niet vasten
met betrekking tot de wereld,
zullen jullie het Koninkrijk
niet vinden:
als jullie de sabbat
niet vieren als sabbat,
zullen jullie de Vader niet zien”


Duidelijk ging hij niet volledig om de Joodse wetten heen


“Jezus zei:
De Farizeeërs en de schriftgeleerden
hebben de sleutels van de gnosis
ontvangen en verborgen
Zelf zijn zij niet binnengegaan en hen
die wilden binnengaan, lieten zij niet toe
Jullie echter, wees schrander als slangen

en onschuldig als duiven”

“Zijn leerlingen zeiden tot hem:
Wie bent u dat deze dingen
tegen ons zegt?
Jezus zei tegen hen:
Uit wat ik zeg,
beseffen jullie niet wie ik ben;
maar jullie zijn geworden
als de joden;
want die beminnen de boom
en haten de vrucht
en zij beminnen de vrucht

en haten de boom.”


Uit deze zinsneden wordt dan wel weer duidelijk dat hij niet geheel dezelfde opvattingen had als de inwoners van Judea, door hem ‘joden’ genoemd dus, waaruit enkel maar duidelijk kan blijken dat zijn visie Israëlisch was en niet Judees!

“Jezus zei:
Wie zijn vader en moeder
niet haat, zoals ik,
kan voor mij geen leerling zijn;
en wie zijn vader en moeder
niet liefheeft, zoals ik
kan niet mijn leerling zijn.
Want mijn moeder(…),
maar mijn ware moeder

gaf mij het leven.”


Hieruit blijkt duidelijk dat hij meer in een androgyne Godheid geloofde dan in een specifiek mannelijke, zoals de inwoners van Judea deden. De religieuze overtuiging van Jezus blijkt hier duidelijk Israëlisch door en meer in overeenstemming met dat geloof wat Mozes onder de Hebreeën verspreidde, voordat het veel later door koning Josia en de Babylonische ballingen zou worden verminkt.

“Jezus zei:
Wie de Vader belastert,
hem zal vergeven worden;
en wie de Zoon belastert,
hem zal vergeven worden;
maar hij die de Heilige Geest belastert,
Hem zal niet vergeven worden,
noch op aarde

noch in de hemel..”


Zo krijgt men een beter inzicht van hoe Jezus met de Torah  omging.
.)

Zij die Jezus als de seksloze, maagdelijke geestverschijning zien waarin de doctrine hem heeeft veranderd, vergeten maar al te vaak dat hij geen seksuele onthouding predikte maar kuisheid en het huwelijk met alles wat daarbij hoort. Hij was niet tegen seks, hij was tegen het onwettelijke en onjuiste gebruik ervan.

Daar hij   echter in het intieme gezelschap was van deze groep vrouwen----en de kerk ontkent dit niet-----dan moeten we dit als een zekere garantie zien voor het feit dat hij niet enkel getrouwd was, maar dat zijn vrouw ook nog eens deel uitmaakte van deze groep----wat dan ook het geval was!

De ware betekenis van de bruiloft te Kana kan men enkel maar doorzien als de zekere vreemde details eruit worden gezift  door een  zeef van Joodse sociale en religieuze gebruiken in dat tijdperk. 
Deze grote gebeurtenis die nooit plaats zou hebben gevonden begint in Johannes 2:1-2
“En op den derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea en de moeder van Jezus was daar, en zowel Jezus als zijn discipelen waren naar deze bruiloft geroepen.”


Wiens huwelijk betrof het?
Dat weten we niet omdat het ons niet wordt verteld. Ondanks het verbazingwekkende feit dat Jezus’  moeder er de gastvrouw was----en hierdoor wordt het zeker dat òf de bruid, òf de bruidegom één van haar kinderen moet zijn geweest-----wordt het gelukkige paar nooit geïdentificeerd. Waarom niet?
Zelfs niet als de ceremoniemeester----een soort van kelner, butler of leverancier van versnaperingen-----de bruidegom complimenteert over  de wijn, doet deze zijn mond open. Evenmin, en dit moet men zich realiseren,  bekent hij dat Jezus eigenlijk de leverancier was geweest.  Men zou vanwege zijn zwijgzaamheid daarover juist een preek mogen verwachten wat betreft de ondankbaarheid van de man. Echter prijst de ceremoniemeester de bruidegom met de woorden: ”Gij echter hebt den goede wijn tot dit ogenblik bewaard.” (Johannes 2:10) , wat duidelijk  laat zien dat het de taak van de bruidegom was om de wijn te leveren.
Echter, in deze gebeurtenis was het niet enkel Jezus die het aanleverde maar even duidelijk zijn moeder Maria die dit van hem verwachtte. Waarom?
Op wat voor bruiloft heeft een gast deze verantwoordelijkheid?  Jezus was duidelijk meer geweest dan enkel maar een gast. ( Joodse wetten dienaangaande waren zo strikt dat het volledig uit den boze was dat een ander, een genode gast bv., zulke dingen deed. Diverse joodse historici hebben dit in hedendaagse werken reeds bevestigd  Gezra Vermes ea.)
Zoals het verhaal wordt verteld lijkt de evangelieschrijver de indruk te willen geven dat het slechts een nederig plaatsje betrof en dat er slechts een handjevol gasten betrokken waren. Hij noemt slechts Jezus en zijn moeder en, zonder hun namen te noemen, heeft hij het over nog een twaalf lieden.  Dit kon dan niet enkel de anonieme bruid en bruidegom betreffen maar eveneens de broers en zusters van Jezus.  Informatie over dat laatste wordt ons onthouden totdat het gezelschap terugkeert naar Capernaüm, maar het verhaal doet dan gelijk veel meer dan enkel het aantal deelnemers met minstens vijf toenemen, het voegt tevens een anders stuk bewijs toe dat het huwelijk wel iemand uit Jezus’ familie moet hebben betroffen.
Natuurlijk wordt er nergens melding gemaakt van Alpheus-Cleoophas-Klopas-Jacob, maar men  mag ook niet anders verwachten na  zo’n  ‘censuur’.
Dat het echter niet een nederige dorpsaangelegenheid betrof wordt al aangegeven door de ceremoniemeester of leverancier, het zal eerder een groots feest met toeters en bellen zijn geweest wat een enorm aantal gasten moet hebben betroffen in een groot huis----misschien zelfs wel een paleis----waarin men zo’n duizend gasten kon ontvangen.

Deze getallen worden gerechtvaardigd door de hoeveelheid wijn die door Jezus werd geleverd door een vaag ‘wonder’.
Volgens het evangelie zei hij tegen de bedienden dat zij zes vaten tot de rand met water moesten vullen, en dat veranderde hij gelijk in wijn. Nu even elk commentaar op het ‘wonder’ of wat het dan ook betrof nu achterwege latend----of zelfs de historische waarheid ervan-----is onze aandacht gericht op die wijnvaten waarvan de capaciteit-inhoud ons gegeven wordt als tussen de 2 en 4 firkins elk-----een firkin is zo’n 40 en een halve liter.   Als we het gemiddelde hiervan houden op 2,5 firkin dan geeft een optelsommetje ons 6 vaten X  2,5  firkin = 15 firkin X 40,5 liter = 607,5 liter ….wat gelijkwaardig is aan 810 moderne flessen rode wijn! En bedenk dan dat dit slechts een toevoeging was aan wat er reeds was geschonken.  Dat was niet slechts voldoende om zo’n  750 nuchtere gasten stomlazarus ( hihi ) te krijgen maar aangezien velen louter een toost zullen hebben uitgebracht was er waarschijnlijk voldoende voor zo’n 1000 stevige drinkebroers.
Het beeld van een nederig dorpsbruiloftje verdwijnt zo rap uit het beeld.

Hoe kwam het dat Jezus met wel duizend gasten aanwezig zou zijn op deze bruiloft van twee mensen die niet belangrijk genoeg waren om te worden geïdentificeerd? Een bruiloft die werd gehouden in het hart van Hasmonees terrein waarvoor hij zo’n 40 kilometer heuvelopwaarts moest lopen om het te bereiken?
Zoals het evangelie bericht werd Jezus ernaar toe geroepen----iets om te onthouden-----onder erg vreemde omstandigheden.
Deze oproep werd aan hem bij het meer van Gennesareth gebracht (  Het meer van Galilea ) door Nathanaël  uit Kana en al hadden zij elkaar nooit eerder ontmoet, zij herkenden elkaar meteen.
Johannes 1:49-51
Nathanaël zeide tot hem:’Vanwaar kent gij mij?’ Jezus antwoordde en zeide tot hem:’Eer Philippus u riep, zag ik u onder een vijgenboom ’Nathanaël antwoordde hem:’Rabbi, gij zijd de zoon van God, gij zijt de Koning van Israël!’

Met ‘ zag ik u onder een vijgenboom’  zinspeelt Jezus duidelijk op diens  gewoonte het ervan te nemen in een schaduwrijke tuin te Kana. En deze opmerking geeft dan al het onweerlegbare feit weer dat Jezus in Kana geen vreemde kon zijn,  zoals Nathanaël’s daarop volgende woorden  wel laten zien door de verbazingwekkende  verklaring: “ Gij zijd de Koning van Israël!”
Men moet hierbij opmerken dat Nathanaël Jezus geen ‘Koning van de hemel’ of welk ander extravagant eufemisme dan ook noemt waarin  doorgaans door de auteurs van de evangeliën  wordt voorzien, hij gaf hem de duidelijke, onvergelijkbare, titel van ‘Koning van Israël’ wat slechts een ding kan betekenen. Zeker als het door een man in Kana, de stad der Hasmoneeën,  wordt uitgesproken.


Het evangelieverhaal voert aan dat het Nathanaël was die Jezus zijn ‘oproep’  bracht, al wordt het niet  exact zo overgebracht. Dat is niet zo belangrijk want, of het nu Nathanaël was die het bracht of niet, Jezus was geroepen.  Traditioneel wenst men dit nu zo  op te vatten als dat hij uitgenodigd was voor een huwelijk maar dat was hij in feite dus niet!  Hij was geordonneerd op dit huwelijk te verschijnen,, en dat is een heel ander geval.
In die dagen was het gebruikelijk dat de datum voor het ‘nissu’in’ , of het formele huwelijk, werd bepaald tijdens de verloving van het gelukkige paar. Omdat ze geen data voor de dagen van het jaar hadden, de Joden berekenden de tijd namelijk door het aantal dagen voor of na een zeker religieus feest----zoals Pasen.
Daar het in  dit geval het begin van de lente betrof was het een populaire tijd…..en dat is het nog steeds voor moderne bruiden.
De schrijver voegt hier dan nog aan toe:”who now call it Easter”  maar daar dit in het Nederlands ook als ‘Pasen’  wordt vertaald had het geen zin om het nog te plaatsen. De naam eastern komt echter van het Keltische Eostara wat een feest betrof waarin het begin van de lente en de terugkeer van het leven werd gevierd. Men kan dus wel begrijpen dat het bij de Kelten ook  reeds een goede tijd was om huwelijken te sluiten )
Als de bruidegom en bruid in hetzelfde dorpje woonden dan was er maar weinig kans dat hij in de gelegenheid zou zijn de snel naderbij komende datum te vergeten. Als hij echter naar een andere stad of gebied was vertrokken om daar te werken, of als hij de gewoonte had door het land te reizen----zoals Jezus deed----dan was er het reële gevaar dat hij afgeleid zou worden en  het hierdoor zou vergeten, in werkelijkheid of slechts alsof.
Daarom  was het een gebruik zo iemand een ‘oproep’   te sturen----mondeling of op schrift----om hem te ordenen aanwezig te zijn op de afgesproken datum.

Om kort te gaan, die mysterieuze bruiloft waar men Jezus voor opriep….was die van hemzelf!
En nu vallen ineens al die mysterieuze stukjes op hun juiste plaats in de jig-saw puzzel. Het is nu maar al te duidelijk waarom Maria (  Jezus’ maagdelijke  moeder )  optrad als gastvrouw en waarom Jezus de wijn leverde. Toen de ceremoniemeester op het feest de bruidegom feliciteerde met de goede wijn toen bracht hij dus zijn lof uit naar Jezus  die het compliment in waardige stilte accepteerde.
Het verklaart zelfs die enorme hoeveelheid wijn, want als Jezus de bruidegom was, en de erfgenaam van de Hasmoneese troon, is het waarschijnlijk dat alle hoofdmannen van de Joarib-clan met hun echtgenotes aanwezig waren.
De aanwezigheid van zijn broeders wordt verklaard omdat zij, ook,   zijn discipelen waren. Het was gebruik dat de bruidegom met twee mannelijke getuigen aanwezig was. Daar hij op dat moment slechts vier discipelen had---twee maal zoveel als het aantal getuigen  dat benodigd waren-----kan Jezus ertoe hebben besloten alle vier als getuige te nemen om zo jaloezie te vermijden.

Het is echter wel zo dat dit huwelijk waarschijnlijk in werkelijkheid plaatsvond lang voordat hij er ook maar aan dacht  om één discipel te nemen, de mannen die hem begeleidden naar zijn huwelijk zullen mogelijk eerder jeugdvrienden zijn geweest die later zijn discipelen werden dan dat  het  latere volgelingen van hem  betrof.
Wat de theorie dat Jezus  de bruidegom was vooral eindelijk en volledig weet te verklaren is het gegeven waarom de bruidegom in het verhaal anoniem bleef. Er bestond de noodzaak het ‘wonder’  te vermelden  maar in verlegenheid gebracht door de verdere omstandigheden loste de auteur van Johannes---of latere redacteuren-----het probleem op door de identiteit van alle elementen te verwijderen die het toen reeds gevormde beeld, van Jezus als de Hemelse zoon van God die altijd maagdelijk was gebleven, konden verstoren.
De uiteindelijke nagel in de doodskist voor de absurde bewering dat Jezus geen broeders of zusters zou hebben gehad wordt geleverd door deze bruiloft. Daar het zeker was dat één van de kinderen van Maria erbij was betrokken, als Jezus haar enige kind was dan moet hij sowieso wel de bruidegom zijn geweest.
( noot van de vertaler: Hier willen we even opmerken dat deze zin, die zo goed mogelijk is vertaald als maar mogelijk was, behoorlijk verwarrend overkomt. We begrijpen dat als hij GEEN broers en zusters zou hebben gehad , wat de kerk beweert , hij enkel maar de bruidegom kan zijn geweest. Wat weer niet wil zeggen dat hij dat NIET was als hij wel broeders en zusters zou hebben gehad. )
Het laatste vraagstuk gaat over de locatie van  de bruiloft:  “Waarom vond het plaats te Kana in Galilea?” 
Jezus’  thuishaven was Nazareth---als het had bestaan----of Capernaüm  en de bruid kwam zeker van geen van beide plaatsen vandaan. Dus waarom Kana?
Men heeft gesuggereerd dat de ceremonie daar plaats vond omdat het verplicht was voor een erfgenaam van de Hasmoneese troon in het huwelijk te treden in de tegenwoordigheid van de senioren van de clan waarvan Kana, natuurlijk, hun feodale basis was.
En de bruid, wie was zij?

Alle bewijzen in aanmerking genomen die in het volgende hoofdstuk zullen volgen is het moeilijk om haar niet als die vrouw te zien die in de evangeliën voorkomt  met drie identiteiten; namelijk als boetelinge, als Maria van Bethanië en als Maria Magdalena, die door de katholieke kerk als één en dezelfde worden beschouwd.

 


 

 


 


Chaoskronieken: Home-Kronieken-Het Jezus testament-11/ Jezus getrouwd

10/ Rivalen Kronieken: 12/ Maria, sloerie?