Een eiland voor
de kust van Afrika, een stuk ondergelopen
land,
het ‘stamland’
der mensheid is zeer moeilijk uit te vissen
want
continenten
wandelen, veel land zou onder water verdwijnen
gaan
En in zee
zoeken naar sporen? Ga daar maar eens voor
staan.
Desmond Morris maakte een
opmerking die bewaard zou blijven voor
later:
“De
evolutionaire ‘missing link’
kan men waarschijnlijk vinden onder
water”
Maar dat
onderzoeken is heel kostbaar en waar moet men zoeken
dan?
En dat is dan
de reden, daarom komt het er niet van
--------------------------------------
De voorouder
van mens en chimpansee die leefden dus ooit nog
samen
Het was een
natuurramp of zo waardoor ze
tot een afscheid kwamen
In oostelijk
Afrika groef men ooit wat botten op
van een
verdronken vrouwelijke hominide, voor haar naasten destijds een
strop
Haar naam werd
'Lucy' en men ging haar tot
de 'zuidelijke mensapen' rekenen
Door haar wijze
van sterven kan men al een aardig beeld gaan
tekenen
Daar waar zij
verdronk is nu geen water meer te
zien.
Toen zij leefde
was dat er wel, en zou erdoor verdrinken
bovendien.
Ergens daar was er misschien ooit
een eiland waar men leefde in
isolatie
Tot het moment
dat men te maken kreeg met
over-populatie
Degenen die
teveel waren vertrokken dan, misschien wel over
zee
en namen dan
hun familie en andere levende have mee.
Het kwam dan waarschijnlijk
geregeld voor dat er te veel mensen
waren
en al
wat zojuist is verteld gebeurde waarschijnlijk in miljoenen
jaren
De hele
geschreven geschiedenis zit echt vol met dit soort
verhuisverhalen
Het
is altijd weer hetzelfde geweest met de mensheid en diens
'kwalen'
De mensheid
leerde de hele aarde al erg vroeg kennen, door die te
bevaren
Men heeft
helaas slechts één oude aanwijzing hierover weten te
bewaren
De
zogenaamde ‘Piri Re'is’
kaart met daarop Antarctica
(zuidpool)
de contouren
van het land onder het ijs kloppen, dat ging men al eens na
Men weet dus
van die zuidpool, daar lag niet altijd
ijs,
die kaart is
dus van lang gelee, je raakt er gewoon van ‘van de
wijs'
Het vervelende
is dat er geen andere sporen van die zeevaarders
resten
Enkel
legendes over het bevaren van
de zeeën in het westen
IJzer kende de
mens destijds nog niet, daarmee waren ze niet
vertrouwd
Zij gebruikten
hoofdzakelijk vergankelijke materialen, zoals bijvoorbeeld
hout
In veel van
de vloedverhalen komen grote beschavingen
voor
En telkens
gingen die beschavingen er door foutief gedrag
‘onderdoor’
Maar in
de menselijke ontwikkeling moest het dan toch eerst zover
komen
Het bereiken
van een kennis en rijkdom waar men nu nog over mag
dromen.
Ooit in Afrika begonnen met hutjes
van hout als onderkomen te bouwen.
Na een
stormachtige ontwikkeling kon men de mens meer
toevertrouwen.
De huizen
werden opeens van steen en men bouwde
tempels
met mooie
trappen er naartoe en ook nog mooie drempels.
Dan is er nog iets wat dit
orakel nu
beweerd
Ergens in die
‘ontwikkeling’ had men tevens piramides bouwen
geleerd
Het doel
hiervan is nog onbekend, waarschijnlijk had 't te maken met
energie
Het is nu enkel
nog maar de vraag of er iemand zal zijn
die
deze schier
onuitputtelijke bron van ‘aardenergie’ zal
herontdekken?
Geen problemen
meer met broeikaseffect of kerncentrales die kunnen
lekken
----------------------------
Één ding is
gewoon wel zeker, de mens bevaart al lang de
zee.
En die
bezigheid bracht wonderlijke verhalen met zich
mee.
Op deze wijze
ontdekte men ook regelmatig nog ‘nieuw
land’
Chris Columbus
krijgt meer eer dan hem toe behoort te komen
want
Griekse verhalen spraken
reeds over land aan de andere kant van de grote
zee
en daar
bedoelde men toch echt de Atlantische oceaan en dus ook Amerika
mee.
Noormannen, maar ook Kelten, waren voor Columbus reeds
in Amerika.
Doch deze
volken waren evenmin de eersten, ging men inmiddels
na
Zeevarende Feniciërs en Carthagers
waren hen daarin reeds
voor.
En dat
zou men weer ontdekken door
de allereerste
inwoners van het Amerikaanse
continent.
Men is
inmiddels aan de benaming voor hen als ‘indianen’
gewend.
Om dit verhaal te vertellen moeten we wel even
springen door de tijd
Want wat in een
intermezzo nu even komt is veel later in de
tijd
-------------------------------------------
(
intermezzo)
de
ontmoeting tussen afstammelingen van
grote
reizigers en grote zeevaarders
Oerinwoners van
Amerika zagen plots de zeilen
van grote schepen overzee.
Alsof ze aan
kwamen vliegen, leek het wel,
en ze brachten ‘goden’ mee.
Met een witte
huid en gezichtsbeharing bovendien
Met prachtige kleren, heel
bijzonder om te zien.
Indianenmannen
hadden geen baarden en hun kleding was
summier
Zulke
‘godenafbeeldingen’ in rots
graveren deed hen dan ook veel plezier
Zo kwamen er
in grotten tekeningen van mensen te
staan,
met kleding en met uiterlijk,
overduidelijk oostelijk mediterraan.
Die
'goden' wilden handelen en namen allerlei specialiteiten met
zich mee
Zo vertrokken
ze dus weer met goud, tabak en cocaïne
overzee
Om die reden
was men in staat om in een Egyptische mummie cocaïne te
vinden
Want die Amerikaans plant kan
men enkel maar aan dat continent
binden.
Dat waren oude
overleveringsverhalen van de indianen uit het Caribisch
gebied
die men lang
heeft weten te bewaren middels verhalen of in een
lied
Maar toen kwamen uit het
oosten, onder Columbus, de Europeanen
die een einde maakten aan de
cultuur van de Indianen.
De indiaanse verhalen werden gelukkig wel door
geestelijken opgeschreven,
en zo zijn zij
dan ook toch nog deels voor ons bewaard
gebleven.
Verhalen die
vertelden van Goden uit het oosten,
die kwamen overzee
en zij brachten waardevolle zaken maar namen ook
het nodige mee.
Maar op
een dag vertrokken zij naar het scheen voor langere
tijd.
Wel met de
belofte ooit weer terug te komen, dit was voor hen een
feit.
Al zou die
tijd langer duren dan men eigenlijk had
verwacht.
Om de één of andere reden
hadden die Indianen daar altijd naar
gesmacht.
Tot de
Spanjaarden kwamen en die de Indianen behandelden als een
beest
terwijl deze
juist de teruggekeerde ‘goden’ binnenhaalden met een
feest.
Maar het bleken
dus niet meer dezelfde te zijn
daar achter
komen zou gepaard gaan met heel veel
pijn
----
Toch plaatsen
deze mensen ons voor raadsels die om opheldering
vragen.
Want de
Indianen in Amerika die de Spanjaarden voor het eerst
zagen.
Leefden in
tamelijke eenvoud, vooral in het Caribisch
gebied.
Er waren beschavingsresten
maar in het leven der mensen vond men die
niet.
Enkel maar
verhalen die op iets van een natuurramp
duiden
waarvoor de
voorouders waren gevlucht in bootjes van hout en
huiden
Nu liggen er daar erg veel bouwsels op de
zeebodem ging men al na
Allemaal in het
Caribisch gebied, ter hoogte van de Bahama’s en ook
Cuba
Als men dan zo
over al deze dingen leest
lijkt het wel
zeker dat hier ooit een grote beschaving is
geweest
En dat is
helemaal niet zo vreemd als het misschien wel
lijkt
Daar komt men
al snel achter als men in Midden-Amerika eens
kijkt
Want daar zijn
vele sporen van een grote beschaving te
vinden
die
men aan de ‘Maya-cultuur’ meent te kunnen
binden
Die mensenstam
zou daar ooit zijn gekomen van de ‘andere kant’ over
zee
Enkel de wijze hoe ze in Amerika
kwamen, daar zit men toch wel mee.
En misschien
nog een grotere vraag is
dan: "Wanneer?"
Nieuwe
theorieën daarover hoort men keer op keer
Toen er weer
een ijstijd was moet het
water veel lager hebben gestaan
Men zegt dan
ook dat zekere stammen toen over de ‘Beringstraat’ zijn
gegaan
Één ding is wel
zeker, sommigen hebben dat ooit zo
gedaan
neem bijvoorbeeld de Eskimo’s maar, die zijn zeker zo
gegaan.
Maar de Maya’s,
hoe die daar kwamen weet men eigenlijk
niet
Des te meer is
het van belang dat men hun legendes
inziet
De grote
zee, die in het oosten,
is in hun verhalen altijd van belang
gebleken
en ergens heeft
het er de schijn van dat ze die ooit over wisten te
steken
Babylonische
Ziggurath ter vergelijking
Dat volk der Maya’s daar was iets
mee, daar komt het orakel nog wel op
terug
Maar eigenlijk
ging dit verhaal over de mens en water dus we gaan weer
vlug
naar de tijd
der mensen toe die op ontdekkingsreis zouden
zijn
om nieuwe woongebieden achter de
horizon te vinden, dat leek hen wel zo
fijn
Einde
intermezzo
-----------------
Het water
speelt dus al lang een rol in de ontwikkeling der
mensen
wat met
water te maken heeft komt
voor in vele liefste wensen.
Wekenlang kan
men doorbrengen in het zonnetje aan de
zee
en daarnaast
maakt men in verhalen tevens wel eens mee
van mensen, man of vrouw, in hun
eentje de oceaan over in een zeilboot.
Hun lust tot het bevaren van de
wereldzeeën schijnt erg groot.
En dat bevaren
van die zeeën doet men al heel erg lang
Om één of
andere reden was men helemaal niet zo
bang
Juist in
oude verhalen over de zee komt de vrouw altijd weer
terug
En daar dat overwegend
griezelverhalen waren, vergat men die niet
vlug.
We begonnen dit
hele verhaal reeds over de verbinding tussen water en
vrouw
Vooral haar fysieke aanpassingen
eraan vergeet men niet zo gauw
Vanaf dat de
mens ging denken koppelde men water reeds aan
vrouwen.
En soms leek
dit gegeven mannen ergens wel te
benauwen.
Eerst was er
veel water voordat een nieuw mens werd
geboren.
Dat gebeurde telkens weer en leek
dus ergens wel zo te horen.
De menstruatie
van de vrouw bleek om
vruchtbaarheid te gaan.
En het viel al
heel snel op dat dit gelijk liep met de
maan.
Diezelfde maan
die ook verantwoordelijk leek voor de getijden van de
zee.
Dat had men reeds berekend en daar
was men vertrouwd mee.
Zo werden vrouw
en water, net als maan en zee met elkaar
verbonden
en vertelde men
daar verhalen over, dat deed men
onomwonden
Het water en de
vrouw en hoe zij juist daarin wist te
verleiden
En daarmee kwamen ook verhalen over hoe men dat diende
te vermijden
In alle
verhalen bleek het telkens
weer over hetzelfde te gaan
Ze bleken
bovenal voor de vrouwelijke aanpassing aan het water te
staan
Een vraag die
nu nog rest is:" Hoeveel tijd nam de evolutie
hiervoor?"
Want de
antwoorden die men hiervoor geeft kunnen er eigenlijk niet mee
door
Het was reeds
vermeld, evolutie is een langzaam proces
gebleken
De
wateraanpassingen duurden langer dan waarover men nu wil
spreken.
Wordt vervolgd in hoofdstuk
4
.jpg)
Kronieken · 
Orakel
3 Water, vriend en . · 
