Kronieken · Genealogie · Orakel
1 Evolutie  · 2 Mens en water  · 3 Water, vriend en .  · 4 Het verband  · 5 Zesmiljoen jaar  · 6 Middellandse zee  · 7 Midd.zee, vervolg  · 8 Gebeurtenis  · 9 Grootse plannen  · 10 De Gezalfde  · 11 De nasleep  · 12 Saulus de Paulus  · 13 Bello Judaico  · 14 Woorden  · 15 De Languedoc

                           ”Zij heeft gedaan wat in haar macht is;

          mijn lichaam gezalfd met het oog op mijn begrafenis”

 

                                 

 

Het gewone  zalvingsritueel zou in  Bethanië   worden gedaan

Vanuit deze basis, vlakbij Jeruzalem, kon hij die stad nu ingaan

Eerst had hij wel nog besloten zijn zwager Eleazar in te wijden,

want die zou ie hard nodig gaan hebben in komende tijden.

 

Het belangrijkste inwijdingsritueel ritueel wat men gebruikte in die tijd

was een symbolische dood en verrijzenis, dat was gewoon een feit.

Ritueel dood gaan en begraven worden zouden daarbij behoren

om dan uiteindelijk, na 3 dagen, ingewijd te worden herboren.

 

Zijn 'geliefde' zwager Eleazar/Lazarus zou dit ondergaan.

Want één ding leek wel zeker,  van hem kon hij op aan.

 

                             

De plannen lagen klaar, aan geld en middelen was geen gebrek.

Zelfs die  zalving met dure ‘nardus’ olie  was ze  niet te gek.

Het werd geregeld voor de tijd rond  Pasen, voor Jeruzalem drukke tijden.

De tijd bij uitstek voor een Messias om die stad op een ezel in te rijden

 

Het resultaat van dit optreden verliep  niet helemaal  hoe men had verwacht.

Want Jezus maakte niet de indruk die  ze ervan hadden gedacht.

Misschien was het in een aantal gevallen puur om hem te jennen,

maar vele van de inwoners gaven voor hem niet te kennen.

 

Waarschijnlijk was dit niet geheel waar, en kende men hem wel.

Uit wat er later zou gebeuren merkt men dat al snel.

Hij zou namelijk iets gaan doen wat later velen zou frustreren

die de mensen iets over zijn vreedzaamheid  willen leren.

 

Het gaat nu over het zogenaamde ' Tempelincident',

zoals hij zich daar gedroeg is niemand van hem gewend.

Eerst zal het orakel nu even zeggen,

hoe men dit later probeerde uit te leggen.

 

Er staat:"Woedend ging hij tegen handelaren in de tempel tekeer ."

Handel was  materiële ‘ontwijding’  zulke heiligschennis deed ‘m zeer.

Een ding is echter wel een feit,

die handel daar was heel normaal in die tijd.

 

Het moet dus eigenlijk om heel iets anders zijn gegaan

wat men later niet in het verhaal wenste te laten staan.

Uit de geschiedenis van zijn broer Jacobus later zou echter  blijken

wat er werkelijk bij dat Tempelincident om de hoek kwam kijken.

          ---------------------------

En zo, tot het Orakels grote spijt

moeten we dan even een sprongetje vooruit maken in de tijd.

Dit zal even over die ' Broeder des Heeren', Jacobus gaan

en wat deze op een zeker moment later zou hebben gedaan.

 

Het Orakel had dit reeds eerder hierboven verwoord

de laatste rechtmatige Hogepriester was door Herodes vermoord.

Dat was de vader van Johannes de Doper geweest,

en die was van huis uit Hasmonees.

 

De man die daarvoor in de plaats was neergezet

was slechts daar als Herodes'  marionet.

Door vele joden werd deze dan ook niet aanvaard

want deze titel werd reeds lang voor Hasmoneese erfgenamen bewaard.

 

Johannes de Doper was als de Hogepriesters zoon,

de eerste die in aanmerking kwam voor diens 'troon'.

Maar toen hij daar aanstalten toe poogde te maken

zou hij  snel in een penibel parket geraken.

 

Herodes gaf het hem gelijk voor de kiezen

en Johannes zou zelfs zijn hoofd verliezen.

Maar hier komt dan de vraag gelijk bij:

"WIe was dan de volgende in de rij?"

 

Dat had eigenlijk Jezus moeten zijn.

Eén zaak was echter niet zo fijn,

zijn verwekking en wie z'n vader was, was voor Judeeërs omstreden.

Daar hadden zijn moeder en hij altijd onder geleden.

 

Het kind wat na hem geboren zou worden,

had op zijn levensweg niet zulke 'horden'.

Vandaar dat Jacobus later de Hogepriester af wist te zetten,

er waren geen bezwaren die hem dat konden beletten.

 

Jacobus zou voor korte tijd

Hogepriester zijn, dat is een feit.

Want hij mocht in het 'Heilige der Heiligen'   komen

en enkel een HOGEPRIESTER mocht van zoiets dromen.

 

Wat het orakel hierboven neerpend

staat verhuld in het Nieuwe Testament

Jacobus werd 'Zadok'  en zette de Hogepriester af

wat hem geen bijzondere moeilijkheden gaf.

 

Hij zou later weliswaar worden vermoord

maar de daders daarvan hadden tot Herodes'   clubje behoord.

De meesten hadden echt niet tussen hem en zijn aanspraak in gestaan,

dat was bij zijn oudste  broer Jezus eerder  wel heel anders was gegaan!

 

Nu we dit belangwekkende brokje info  hebben mogen leren

zullen we naar Jezus en het incident bij de Tempel terugkeren....

        -----------------------

Pasen te Jeruzalem betekende  altijd een stad vol herrie,

voor de Romeinse overheersers een heuse nachtmerrie.

De joden kwamen dan  overal vandaan

om in deze stad aan het paasmaal te kunnen gaan.

 

Alle Romeinse legers stonden in zulke dagen  paraat

en reageerden op ieder  opstootje adekwaat.

Herodes'  troepen konden hen daarin dan bijstaan.

Zo kon er in het broeinest nog slechts weinig  misgaan

 

Jezus' gedrag bij de Tempel mag men wel tot een heus opstootje  rekenen,

zoiets kon dan enkel maar een ingreep van 'oproerpolitie' betekenen.

En dat was wat uiteindelijk dan ook gebeurd moest zijn,

de gevolgen daarvan waren echter niet zo fijn.

 

Jezus'  agressie bij de Tempel kan slechts één ding betekenen,

daar hij zichzelf tot de juiste familie meende te mogen rekenen

wilde hij een gooi naar het 'Hogepriesterschap'  doen.

En juist daar wrong 'm  uiteindelijk de schoen.

 

Hij zou namelijk op een uiterst vervelende wijze leren

dat men hem in die functie niet wenste te accepteren.

Wat zijn broer Jacobus  later wel zou lukken,

zou toen hij het probeerde jamerlijk mislukken.

 

Men had zijn geschiedenis als 'onecht'  kind niet vergeten

en hem hierdoor niet als Messias welkom geheten.

Hijzelf kon dan wel weten wie zijn vader moest zijn.

Dat de mensen dat niet erkenden was minder fijn.

 

De meeste mensen herinnerden het zich nog wel,

 was hij niet geboren uit een vorm van 'overspel' ?

Al had Jozef er geen echte problemen over gemaakt,

het gerucht was toch heus wel  in omloop geraakt.

Misschien heeft het niet zoveel te betekenen,

maar ook in die tijd konden de mensen al rekenen.

 

Toen Maria later de echtgenote was

van Jozefs broeder Alfeüs-Cleophas,

was haar eerste zoon reeds lang geboren

Volgens strenge joodse wetten  niet zoals het eigenlijk zou  horen.

 

Van Hasmoneeers werd op zijn minst verwacht

dat zij hielden de Joodse regels in acht.

                            -------------

 

Het verontrustende wat hierboven nu blijkt te staan

zal uit latere gebeurtenissen duidelijker worden gaan.

En we mogen uit het Nieuwe Testament zelf ook nog  leren

dat de  Romeinen tijdens dat Tempelakkefietje mensen zouden arresteren

 

Het eerste deel  van Jezus' programma was zo flink verstoord,

maar hij moest ondanks dat  toch met de verdere plannen door.

                  ---------------------------

 

Ondanks de drukte met Pasen stond er een zaal voor hem klaar.

Het was de bedoeling dat hij  het paasmaal zou hebben daar.

Een gegeven wat aan het hele mysterie bijdroeg

is dat hij dat maal eigenlijk nam te vroeg.

 

Hoe men ook met het Jezusverhaal heeft zitten 'stoeien'

en met de tijden van gebeurtenissen heeft zitten knoeien,

het laatste avondmaal kwam als paasmaal een dag te vroeg.

En het is het nu volgende wat aan een oplossing van dit raadsel bijdroeg

 

Onder zijn volgelingen waren veel Essenen, onder andere  uit Qum Ran

en het is juist dit gegeven wat ons een verklaring geven kan.

Zij hielden er een zonnekalender op na in plaats van ééntje met de maan

en zo kwamen feesten op een andere kalenderdag te staan.

 

De zaal was aardig groot omdat  er vele Zeloten aanwezig waren.

Er moesten zaken besproken worden die grote zorgen konden baren.

Want alle plannen moesten nu worden aangepast,

en er moest een extra plannetje worden ingelast.

 

Na die belangrijke  bespreking namen zij uiteindelijk allen deel

aan een speciaal voor deze gelegenheid goed  passend ritueel.

 

In dat ritueel gaf hij brood en wijn en zei:”dit is mijn lichaam en dit mijn bloed”.

Zoals men dat overigens in de cultus van Dionysus en Mithras ook doet.

Op een zeker moment zei hij tot één van zijn vertrouwde leerlingen:

 “Doe wat je doen moet,en doe het snel, jij kent je taak en regel die dingen.”

                                             

Judas, die leerling,  ging naar het Joods gerechtshof toe, heel snel.

Want hij had heel goed begrepen wat Jezus  bedoelde met dat bevel.

In dat gerechtshof, het ‘sanhedrin’, had één belangrijke medestander  een plek.

En om een zeker doel nu te bereiken was  geen middel nog te gek.

 

Door wat er eerder fout was gegaan op het Tempelplein,

moesten er nu zekere onderhandelingen met de heersers zijn.

De details hiervan werden voor de meeste volgelingen verzwegen

en Judas had de ondankbare klus tot onderhandelen gekregen.

 

Jezus wist wat hem uiteindelijk  te wachten zou komen te staan,

er was echter geen manier om het nog anders te kunnen laten  gaan.

Terwijl iedereen aan de voet van de Olijfberg sliep die nacht

zat hij in zijn eentje onder een boom op wacht.

 

Tot er een groep van de tempelmilitie opdook om hem te arresteren.

Discipel Petrus, die van niets wist, zou zich nog heftig gaan verweren.

Totdat Jezus tegen hem zei:"Hou je koest!"

Hij wist precies wat voor een offer hij brengen moest.

 

Hij werd hardhandig door de tempelmilitie meegenomen

om bij  leden van het Sanhedrin aan te komen.

Wat daarbinnen allemaal  werd besproken,

de details van dat gesprek zijn nooit volledig opgedoken.

 

De invloed van die medestander  in het Sanhedrin zorgde  ervoor

dat zij zich geen raad  met de ‘boosdoener’ wisten, dus stuurden zij hem door.

Naar de Romeinen, naar de daar de leiding hebbende   man

die duidelijk op de hoogte leek te zijn van

een zekere speciale afspraak

die daarvoor  door Judas was gemaakt.

 

Het orakel weet niet goed hoe zij het zeggen zal,

deze Romein was een bijzonder geval.

Hij kwam uit het Romeinse Gallia 

en was getrouwd met ene Claudia Procula

 

Het bijzondere aan zijn echtgenote is,

dat zij geboren was in Gallia Narbonensis.

Van die plaats was één ding  een feit

daar woonden veel   Israëlieten  in die tijd.

 

Zelf koesterde zij een zekere sympathie

voor Jezus'  boodschap over religie.

Haar man stond niet afkerig tegen omkoping,

in zijn zak verdween reeds menig steekpenning.

 

Mag het nu even nog wat verwarrend lijken,

al deze details zullen erg belangrijk blijken.

Want historici weten zich eigenlijk geen raad

met een zekere door hem verrichtte daad.

 

Het verhaal wil dat hij de omstanders zou hebben laten kiezen

wie gratie kreeg, vanwege Pasen, en zijn leven niet zou verliezen.

Er schenen op dat moment  namelijk nog andere gevangenen te zijn

dat was voor het maken van een keuze natuurlijk wel zo fijn.

 

Dit hele vreemde en verwarrende verhaal

kent eigenlijk één grote kwaal

Want hoe men het dan ook beziet

de Romeinen kenden zo'n gebruik eigenlijk niet.

 

Daarnaast wil de geschiedenis ons het volgende leren,

dat de Romeinen geen gevangenissen kenden, die ze moesten beheren

Oproerkraaiers  werden bij hen reeds snel berecht

waren ze schuldig dan kwamen ze al gauw aan het kruis terecht.

 

De gevangenen die er waren, waren aldus onlangs vastgenomen.

En er is maar één gebeurtenis waardoor  dat kon zijn gekomen!

 

Want er is maar een zwaarwegend  incident

wat kort daarvoor gebeurd was, bekend.

De gevangenen die er op dat moment moesten zijn

waren gearresteerd tijdens het opstootje op het Tempelplein.

 

De reden dat Jezus zichzelf , via Judas, besloot aan te geven

was zodat Yeshua Barabbas  zou blijven leven!!

Onder het tweede deel van die naam

verkreeg 'Barabbas'  hoofdzakelijk faam.

 

In de Armeense en Syrische versies van   Matheus

alsook in de geschriften van Hieronymus

blijkt Barabbas van voornaam Yehua te heten.

Dat had men in die dagen nog wel geweten

 

'Barabbas' blijkt 'zoon van de vader'  te betekenen.

Als Jezus junior mag men hem tot Jezus' kinderen rekenen

En het is in het evangelie van Marcus dat men leest,

dat Barabbas  in een oproer betrokken was geweest.

 

Terwijl Jezus zelf nog van het Tempelplein weg had weten  te komen

waren in de consternatie zijn zoon en enkele anderen gevangen genomen.

Toen Jezus zelf weer veilig op zijn basis bij de Olijfberg was

had hij ontdekt wie van hen er niet teruggekomen was.

 

Een ding wordt zo wel duidelijk dus,

en dat is de ware aard van Judas'  klus.

De vader zou zichzelf op de voorwaarde  aangeven

dat zijn zoon en opvolger in vrijheid  zou blijven leven.

 

Barabbas kon dan als vrij man gaan,

terwijl zijn vader de straf voor oproer  zou ondergaan.

Niet dat dit een onoverkomelijk probleem moest vormen dan

want daarvoor had men eveneens een uitgewerkt plan.

 

Het is in het Nieuwe Testament dat men dan nog wel eerst leest

dat Jezus tevens bij Herodes Antipas zou zijn geweest.

Omdat hij als Galileeër onder diens jurisdictie vallen zou.

Maar Herodes zou hem weer naar Pilatus terugsturen gauw.

 

Nu kwam de familie van Herodes wel uit Idumea
dit behoorde tot 't oude koninkrijk Israël, net als Galilea
Misschien koesterde Herodes dus wel sympathie
voor  Jezus'  opvattingen over de Hebreeuwse  religie.
Misschien  maakte het terugsturen door Herodes dan
wel deel uit van het oorspronkelijk plan....

 

Pilatus zou handelen zoals het voor de Romeinen behoorde,

hij moest zijn daden wel voor keizer Tiberius verantwoorden.

Kruisiging was hierdoor de enige mogelijke straf.

"Waarom?", vraagt men zich dan misschien af.

 

Kruisiging was de specifieke straf

die men aan opstandelingen gaf.

Vele Galileese  zeloten waren reeds aan het kruis  gestorven

Hun carcassen hadden het uitzicht langs de wegen door het land bedorven

 

Jezus zou een zelfde behandeling moeten ondergaan.

Toch zouden er wel enige verschillen blijken te bestaan.

En juist uit die verschillen blijkt,

dat niets helemaal is wat het misschien lijkt

 

                           --------------

 

Eén detail in het verhaal is gelijk al raar,

kruisigingen waren altijd openbaar.

Gekruisigden kwamen altijd terecht

aan een kruis langs de openbare  weg.

 

Maar in Jezus' geval zou het heel anders gaan

want zijn kruis kwam niet langs de weg te staan.

Jezus onderging de hem opgelegde  'straf',

ergens op een priveterein, bij een graf.

 

Dan is er nog een opmerkelijk  feit,

eigenlijk had men nog maar weinig tijd.

De tijd die men voor het voltrekken van het vonnis had

zou lopen tot zonsondergang, dan begon de Sabbath.

 

Een ding wat hierdoor eigenlijk al duidelijk wordt,

voor dood door  kruisiging was die tijd veel te kort.

Gekruisigden moesten doorgaans dagen lijden,

voordat ze uiteindelijk kwamen te overlijden.

 

Toch had juist kruisiging voor Jezus een zekere zin,

want het hield  wel bepaalde kenmerken in.

Zo kreeg men namelijk  wonden aan handen en voeten,

zoals een Messias volgens verhalen ook zou hebben moeten.

 

Dit detail betekende voor Jezus reeds veel

maar het bood tevens nog de mogelijkheid tot een ritueel.

De 'jongeling die Jezus liefhad', Lazarus, had dit reeds ondergaan,

maar nu kwam Jezus zelf voor sterven en weer verrijzen te staan.

 

Het was op een vrijdag dat het gebeurde, vlak voor de sabbat.

Als die begon was het voorbij, dan had hij het gehad 

Want Romeinen respecteerden bepaalde Joodse gebruiken

Om te voorkomen dat er anders een opstand zou ontluiken

 

                                   

Met spijkers aan handen en voeten werd hij aan het kruis  vastgezet

Het is van belang dat men  juist op deze details eens let.

Door de voeten hield in dat hij  tegen een langere lijdensweg aan zou hikken,

enkel door de handen (polsen) zou hem anders al heel snel doen stikken.

 

De voeten erbij was dus onlogisch, daarvoor was te weinig tijd

want  na zonsondergang  moest het voorbij zijn, al die  narigheid.

De vertoning vond plaats op de ‘schedelplaats’, de betekenis van Golgotha.

Dat moest wel buiten de muren van Jeruzalem zijn, dat ging men al eens na.

 

Want graven en terechtstellingen binnen de muren, vonden Joden zeer onrein

Wilde men geen opstand riskeren dan moest men daarvoor buiten de stad  zijn.

Nu was er buiten Jeruzalem  al sinds mensenheugenis

één specifieke locatie voor  menige Joodse begrafenis,

de Kidronvallei en de ‘Olijfberg’ , net buiten de stad.

Waar  tevens de 'hof van Gethsemané' was, dat zegt gelijk weer  wat.

                                                                                    -------

Eén en ander bleek op de executieplaats  al klaar te staan

want het bleek om een goed voorbereid plan te gaan.

Een kruik met drinken stond reeds klaar,

toen Jezus dorst kreeg vroeg hij gelijk ernaar.

 

Hij zou Lazarus-Johannes de zorg voor zijn moeder overdragen,

dat hoefde hij eigenlijk niet eens te vragen.

Toen zei hij: “Het is volbracht” en gaf gelijk de geest

Het heeft de schijn dat dit doorgestoken kaart moet zijn geweest.

Pilatus' ---geveinsde----verbazing was dan ook  groot

en hij gaf een soldaat de opdracht te controleren Jezus' dood

 

Deze heette Longinus en hij was een legioensoldaat

met sympathieën voor de  groep, hij bedoelde het dus niet kwaad

toen hij even prikte ter controle met zijn lans  in Jezus'  zij

Toen deze  niet bleek te reageren  liet hij het er maar bij.

 

Pilatus had aan zijn verplichtingen voldaan,

in bijzijn van getuigen, nu kon hij gaan.

Zijn rol in het verhaal was echter nog niet gedaan

want  later zou  Jezus' vrouw nog voor hem  komen te staan.

 

Maar eerst nog even de plaats van kruisiging, op dat prive terrein,

dat bleek van die rijke medestander  uit het Sanhedrin te zijn.

Op het terrein stond zelfs een ongebruikt familiegraf klaar, 

en natuurlijk legde men de gekruisigde na zijn ‘overlijden’  daar.

 

                         

 

Gekruisigden werden doorgaans echter niet begraven,

omdat de Romeinen daar  geen toestemming voor gaven!

Een misdadiger had op een graf geen recht

En toch mocht Jezus wel in een graf worden gelegd.

 

Maar dan, dat graf   van wie was dat dan?

Men moet niet denken dat het zomaar kan,

een wildvreemde in een familiegraf te leggen.

En dat wil over de identiteit van die weldoener gelijk iets zeggen.

 

De naam van deze mysterieuze meneer bleef ons na,

hij heette namelijk  Jozef van Arimatea.

Zijn achternaam verraadt waar hij kwam vandaan,

met Areimeh blijkt het om een plaats bij Capernaum te gaan.

 

En Capernaum lag aan het meer van Galilea,

net als de locatie Magdala.

Het was aan dit meer waar Jezus  zijn hoofdkwartier had

en waar het boordevol Zelotische vrijheidstrijders zat.

 

Maar deze Jozef moest dus wel tot Jezus'  familie behoren,

en we hadden reeds eerder over een zekere Jozef mogen horen.

De eerste Jozef waarover men in het Jezusverhaal  leest

was bijna de vader, maar uiteindelijk de oom van Jezus geweest!

 

Daar komt dan nog een zeker gegeven bij,

want niet ver van de tempelberg, in de Kidronvallei,

is tot op de dag van vandaag het graf te vinden

wat men aan Jacobus, de 'broeder des Heeren', meent te kunnen verbinden

 

Als men aan mag nemen dat Jacobus werd bijgezet in het familiegraf

dan is dit dezelfde plaats als waar Jezus zich destijds in begaf

Waarschijnlijk daar door 'oom'  Jozef  kort daarvoor opgericht

was Jezus de eerste die daar de nacht van de kruisiging in ligt.

 

Jezus stierf  nog voor zonsondergang, eigenlijk precies op tijd

want met de zon achter de horizon was de sabbat een onweerlegbaar feit

 

                                             

Terwijl we nu zo voor de treurende Magdaleense  staan

willen we natuurlijk weten hoe dit verhaal verder zal gaan.


 

 


 


Chaoskronieken: Home-Orakel-10 De Gezalfde

9 Grootse plannen Kronieken: 11 De nasleep